Wie we vandaag zijn heeft zoveel te maken met onze geschiedenis. Meestal zijn we ons hier niet van bewust, tot we met onze ‘onverklaarbare’ klachten naar een systemisch therapeut of coach gaan. Als je gaat zien wat er ook is kan je vraagstuk opeens in een heel ander daglicht komen te staan. Ik weet dat ook uit eigen ervaring komende vanuit een Indonesische familie, met bijbehorende rugzak vol met prachtige Indonesische tradities. En ook met een geschiedenis vol trauma en verdriet.
Nu hoef je niet persé Indische roots te hebben om je op de één of andere manier verstrikt te voelen of niet op je plek. Dat kan zoveel oorzaken hebben. Denk bijvoorbeels aan de oorlog en de rol van familie tijdens de oorlog, een zwaar lot van iemand, een onbereikbare eerste liefde, overleden familieleden die geen plek kregen en waar nooit meer over is gesproken, uit liefde voor de ouders.
Hoe meer liefde, hoe meer gedoe en dat kan in elk (familie-)systeem. Systemisch kijken gaat zo over liefde en loyaliteit naar de voorouders. Zonder dat we ons er bewust van zijn kunnen we het leven van een tante (her)leven, niet ons eigen leven leven en er eindeloos wel naar verlangen, alles doen om maar niet succesvol te hoeven worden uit liefde voor een overleden broer of zus. De lijst met verstrikkingen is lang.
Onlangs las ik een artikel van Ellen Deckwitz over heimwee hebben naar een plek die je niet kent. Zij beschrijft treffend hoe familiedynamieken door generaties kunnen worden doorgegeven. En hoe mensen met Indonesische roots generaties later nog fantoompijn kunnen ervaren door het (secundaire) verlies van het moederland en alles wat daarbij hoort.
Is er überhaupt ook goed nieuws? Jazeker! Als je ondanks al je eerdere inspanningen geen rust kan vinden in je vraagstuk dan is de kans groot dat je klachten een systemische oorsprong hebben. Systemische klachten vragen om een systemische oplossing.
Als je behoefte hebt aan een ongekende eye-opener dan kun je met mij een afspraak maken om eens systemisch naar je vraagstuk te kijken.
Geef een reactie